پروردگارا ...

من همان پریشان حال همیشگی ام با چشمانی پر از اشک

با قلبی آکنده از درد با دستی که همیشه به سوی درگاهت دراز است

ازین دنیای تیره و تار به تو پناه آورده ام

پروردگارا ...

یاریم ده و نگذار در باتلاق دنیا فرو روم دلم برایت تنگ است دستهایم را بگیر ...

پروردگارا ! به من توانایى ده که قلبى آرام داشته باشم و عشقى پایدار ...

پروردگارا ...
به این گمشده ى از راه مانده معرفت عطا کن ...

شناخت عاشقان سرا پا محو وصالت را نصیبم کن ...
از باده محبت خود به کام تشنه من بچشان ...
و شمع پر نور عشقت را در تاریکخانه دل من روشن بنما ...

از شراب وصلت مستم کن و از منیت و خودیت خود نیستم گردان ...

مرا از درگاهت مران و از عنایت و رحمتت محرومم مگردان ...

دنیا گذران است و من نیز خواهم رفت و خواهم رفت ...
خدایا ...
تقدیرم را به گونه اى رقم بزن که خوشنودى تو در آن باشد

من جز این نمی خواهم و نخواهم خواست ...

خدایا ...

من در مقابل قدرت بى کران تو هیچم . مرا به حال خود وا نگذار ...
آیا نیست آنکه آفرید آسمانها و زمین را توانا بر آنکه بیافریند مانند ایشان را ...

بلى اوست آفریننده دانا .
جز این نیست کار او ، گاهى که چیزى خواهد که بدو گوید بشود ، پس بشود ...
پس منزه هست آنکه بدستش پادشاهى هاى همه چیز است ...

و بسوى او بازگردانیده شوید ...

الهی آمین ...

 

نوشته شده در چهارشنبه 89/6/3ساعت 9:48 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |